ಮುಂದಿನ ಭಾನುವಾರ

ದಿನಗಳನ್ನು ಎಣಿಸುವ ಚಟವೇನು ನನಗಿಲ್ಲ. ಅದ್ಯಾಕೋ ಇಂದು ಸುಮ್ಮನೆ ಕುಳಿತಿರುವಾಗ, ನನ್ನ ಕೃಷ್ಣನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಶುರುವಾದ ಈ ನನ್ನ ಪಯಣವ ಹಿಂತುರುಗಿ ನೋಡಿದೇ.. ಅರೇ ಮುಂದಿನ ಭಾನುವಾರಕ್ಕೆ ೨೦೦ ದಿನಗಳು ಕೆಳದವು ನಮ್ಮಿ ಪಯಣಕೆ!!!!! ಅದುಯೆಲ್ಲಿ, ಹೇಗೆ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತೋ ಈ ೨೦೦ ದಿನಗಳು???  ಹುಡುಕಿತರುವುದಾದರೂ ಯೆಲ್ಲಿಂದ? ನೆನಪಿನ ಬುಟ್ಟಿಯೆಲ್ಲ ಬರಿ ಕಾಲಿ ಕಾಲಿ!! ನಿನ್ನೆಯಷ್ಟೇ ಹಸೆಮಣೆ ಏರಿದ ಹಾಗನಿಸುತ್ತದೆ. ನನ್ನ ಕೃಷ್ಣನನನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಇಂದಿಗೂ, ಈ ಕ್ಷಣವೂ ಆಶರ್ಯವೆನಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು ಹೇಗೆ ಈ ನನ್ನ ಮುದ್ದು ನನ್ನವನಾದನೆಂದು?? ಸಮಯ ಕಳೆದಂತೆ ಪರಿಪಕ್ವವಾಗುತ್ತಿರುವ ಈ ಸಂಭಂದ, ನಶ್ವರದ ಬದುಕಿನ ಶಾಶ್ವತ ಬೆಸುಗೆ. ಕಳೆದ ದಿನಗಳ್ಳಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಎಷ್ಟೋ ಯೋಚನೆಗಳು ಬದಲಾಗಿವೆ. ಇನ್ನೊಂದಷ್ಟು ಯೋಚನೆಗಳು ಸರಿಯಾದ ಪತ ತುಳಿದಿವೆ. ನೆನ್ನೆ ನೆನ್ನೆ ವರೆಗೂ ಅದು ಹೇಗೋ ಅನಿಸುತ್ತಿದೆ ಕೃಷ್ಣನಿಂದು ಬೇರೆಯೇ ರೀತಿ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿದಾನೆ. ನನ್ನವ್ವನಿವನೆಂಬ ಗರ್ವ ದಿನೇ ದಿನೇ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಲೇ ಇದೆ.